Dunya – deelnemer Enik

Een half jaar geleden zet Dunya voor het eerst een voet binnen bij Enik. Ze bloeit op door de ruimte en acceptatie die zij ervaart voor wie zij is.

‘Bij Enik komen, voelt als thuiskomen bij mezelf’

De bovenstaande foto is gemaakt door de fotograaf Willem Mes. Dunya staat hier voor een gedeelte van de wandschildering bij Enik gemaakt door Frank Moritz.

Na een intensieve, leerzame achttien maanden beëindigde Dunya een Mentalisation Based Treatment (MBT). Door het wegvallen van de therapieën ontstond een gat in haar agenda. ‘Ik wilde vrijwilligerswerk doen, weer meedraaien in de maatschappij, maar wist niet goed hoe dat vorm te geven.’ Haar trajectbegeleider ondersteunde haar in de zoektocht en inmiddels werkt Dunya als medewerker Vacaturebeheer voor Werk & Activering bij Lister.

Schrijfclub

Dunya zag regelmatig het aanbod van Enik voorbij komen in de nieuwsbrieven. Haar oog viel op de schrijfcursus Klinkerbreed. Ze schreef al veel, maar vooral vanuit negatieve gevoelens. Nu wilde ze eens schrijven zonder dat het per se over haarzelf ging. Bij de schrijfclub ervaarde Dunya vrijheid in durven schrijven en voorlezen. Ze overwon haar angst en zette zelfveroordeling van zich af. ‘Als anderen mij niet veroordelen om wat ik voel, waarom zou ik het dan wel doen? Dat gaf me een beetje mildheid.’

Retreat

Na een maand schrijven nam Dunya deel aan de Enik Retreat. ‘En daarna ging het in een stijgende lijn’, zegt Dunya. Van de WRAP-training tijdens de retreat leerde ze veel. Ze besefte al te beschikken over de middelen die haar een goed gevoel geven. ‘Als ik niet zen ben, dan knuffel ik een uurtje met mijn katten Kensi en Diesel. Of ik neem  bijvoorbeeld een warme douche.’

Bakken

Tijdens de kookavond bakten de retreatdeelnemers nasi. Dunya hield al van kokkerellen (‘Indo hè?’, lacht ze) en verzorgde de tempékoekjes. De bakker van Enik kende deze Indonesische lekkernij nog niet. ‘Die heb ik hem leren maken. En vervolgens hielp ik hem met taarten bakken, want ik leer graag nieuwe dingen en het is heerlijk rustgevend.’ Tussen de bakker en haar ontstond chemie. Inmiddels hebben ze een relatie. ‘Het is mijn eerste relatie na tien jaar en de tweede in mijn leven.’

Ervaringsdeskundige

Haar trajectbegeleider vroeg haar eens na te denken over een OpMaatbaan. Daarin werk je naar een betaalde baan toe. Door dit idee uitgedaagd aarzelde Dunya geen moment toen ze een vacature zag bij Lister voor de opleiding Begeleider met Ervaringsdeskundigheid (de BGE). Ze solliciteerde vol goede moed en zenuwen en is aangenomen.

Mijlpaal

Het leerwerktraject van de BGE begint in september, met per week 24 uur werk en 8 uur school. ‘Dit is een grote mijlpaal voor me. Nu ben ik zelf verantwoordelijk voor mijn inkomsten. Het geeft me vrijheid en druk tegelijk. Het moet nu wel goed gaan, maar ik vertrouw op mijn eigen kunnen.’

Stralen

‘Ik vind het eng om te zeggen dat het goed met me gaat, want ik heb vaak een terugval gehad. Maar als ik me niet goed voel, kom ik naar Enik. ‘Hier komen voelt als thuiskomen bij mezelf. Er is ruimte voor mij als persoon met al mijn plussen en minnen. Ik kan nu oprecht zeggen: Ik kom tot bloei. Zoals water nodig is voor een bloem, zo is onvoorwaardelijke liefde van de mensen om mij heen essentieel voor mij. Gesterkt door hun acceptatie, durf ik te stralen.’