Liesbeth – deelnemer en vrijwilliger
Liesbeth komt uit een heel diep dal van gedwongen opname en de wens om niet meer te leven. Met de hulp van haar zussen (die ze liefkozend haar engelen noemt) krabbelde ze weer langzaam op en sloot ze een periode van 30 jaar af. Ze vond een nieuwe liefde en besloot een jaar daarna bij hem te gaan wonen. Ze was 58 jaar toen ze naar Utrecht verhuisde, weg van haar vertrouwde omgeving en nabije zussen. Voor Liesbeth was dit de kans om anoniem opnieuw te beginnen en zichzelf weer in de wereld te zetten.
‘Ik kwam in contact met Enik nadat ik de opening van de locatie in Overvecht bijwoonde. Ik besloot om mee te doen aan een WRAP-training. Dat beviel zo goed dat ik daarna aan nog meer programma-onderdelen meedeed. Toen ik die allemaal had gevolgd, wilde ik graag bij Enik blijven. Ik ben als vrijwilliger achter de bar van het sociaal trefpunt in Overvecht gaan werken. Dat doe ik nu alweer 3 jaar.’
Warm welkom
‘Ik sta graag achter de bar. Het past bij mijn zorgzame karakter. Ik maak graag een praatje met mensen en ik probeer iedereen bij naam te begroeten. Dat doe ik bewust omdat ik weet dat het erg moeilijk kan zijn om ergens binnen te lopen. Een vriendelijk gezicht en een warm welkom kunnen net dat extra zetje zijn voor iemand om binnen te (blijven) lopen.’
‘Enik heeft mij geholpen met het stellen van grenzen. Ik kan nu veel beter voor mezelf zorgen. In het begin was ik heel onzeker, stil en zenuwachtig. Bang om alles verkeerd te doen. Maar dat is nu wel anders. Ik ben zekerder geworden en ik heb zelfvertrouwen gekregen. Ik voel me veiliger om mijn grenzen aan te geven. Bij Enik mag ik mezelf zijn, en dat is wat ik 30 jaar niet heb kunnen zijn.’